Έχεις βρει τον δικό σου δρόμο θεραπείας;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί, αλλά ο δρόμος που κάνει νόημα μέσα σου, είναι αυτός που θα σου φέρει την εσωτερική ισορροπία που επιθυμείς. Μην κολλήσεις στους τίτλους ή σε τεχνικούς όρους, γιατί το μόνο που θα γίνει είναι να ενδυναμωθούν στο μυαλό σου νοητικές κατασκευές που μπλοκάρουν το συναίσθημα. Και για να διαβάζεις αυτό το κείμενο, είσαι κάποιος που νιώθεις έντονα ένα συναίσθημα που μάλλον σε προβληματίζει.
Κι εγώ κάπως έτσι ξεκίνησα. Από ένα συναίσθημα που ένιωθα και δεν με ήξερα τι να κάνω. Έμαθα όμως, και συνεχίζω να μαθαίνω. Αυτό είναι η μεγαλύτερη χαρά μου.
Τι είναι λοιπόν θεραπεία για μένα;
Η θεραπεία είναι στάση ζωής! Είναι διεύρυνση του τρόπου που σκέφτομαι, είναι εφαρμογή των όσων μαθαίνω στην καθημερινότητά μου, είναι πράξεις και όχι λόγια, είναι ποιότητα σε συναισθήματα, είναι αντίσταση σε ιδέες που με περιορίζουν, είναι να έχω υπομονή να μαθαίνω συνέχεια, είναι να κάνω πολλή δουλειά για να φτάσω εκεί που θέλω, είναι υπευθυνότητα απέναντι στη ζωή που θέλω να ζήσω, είναι πείσμα ότι μπορώ να τα καταφέρω, είναι δέσμευση στο δικό μου «καλύτερο», είναι πάθος για τη χαρά που θέλω να έχω στη ζωή μου.
Βασική αρχή:
Ηρεμία, γιατί το σύμπτωμα που έχεις, θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι να κατανοηθεί. Είναι σα να προσπαθείς να μάθεις κολύμπι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Έχεις σαμποτάρει την προσπάθεια από την αρχή!
Βασικό εργαλείο:
Οι ερωτήσεις! Οι ερωτήσεις ξεκλειδώνουν. Μέσα από την αναρώτηση, σου δίνεται η ευκαιρία να εξασκήσεις τον εγκέφαλο (αφού είναι μυς) να διευρυνθεί. Και μην ξεχνάς ότι τις απαντήσεις για τον εαυτό σου τις έχεις εσύ, όχι κάποιος ειδικός. Αυτό που χρειάζεσαι είναι η κατεύθυνση για να τις βρεις.
Βήματα:
- Αποδοχή: αγκαλιάζω αυτό που με απασχολεί. Σημαίνει να μην τρομάζω όταν έρχεται στην επιφάνεια. Μαθαίνω να συμπλέω.
- Σταθεροποίηση της καθημερινότητας: για να προχωρήσω χρειάζομαι μια σταθερή βάση.
- Βαθύτερη διερεύνηση: αφού έχω καταφέρει τα 2 προηγούμενα, τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσω να διερευνώ σιγά σιγά κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Να αρχίσω να κατανοώ και να παίρνει σχήμα αυτό που με απασχολεί. Να το συνδέσω με άλλα κομμάτια της προσωπικότητάς μου.
- Αναλαμβάνω την ευθύνη: δηλαδή οτιδήποτε έχει να κάνει με τη δική μου ζωή, είναι δικό μου ζήτημα. Αναγνωρίζω την συμμετοχή μου στη δημιουργία της πραγματικότητάς μου.
- Απελευθέρωση: αντιλαμβάνομαι ότι οι επιλογές που έκανα δεν με βοηθούν. Και τις αντικαθιστώ με νέες.
Μετά το 5ο βήμα, υπάρχει και ένα ακόμα που το βάζω ξεχωριστά. Είναι η σταθεροποίηση των παραπάνω. Οι νέες επιλογές για να γίνουν δικές μας, να εδραιωθούν, χρειάζονται χρόνο και εξάσκηση.
Το βάζω ξεχωριστά, επειδή ενώ είναι πολύ σημαντικό, πολλοί άνθρωποι μόλις φθάσουν σε αυτό, διακόπτουν λόγω της ανακούφισης που νιώθουν.
Κι όμως το πιο όμορφο κομμάτι της διαδρομής, είναι όταν έχεις δημιουργήσει ένα σταθερό περιβάλλον για σένα, δεν φοβάσαι τον εαυτό σου και με χαρά θέλεις να τον ενδυναμώσεις!